Wanneer eigenaren problemen ervaren met hun hond leggen ze dit vaak uit als zijnde dominantie van de hond. Bijvoorbeeld: ‘hij luistert niet wanneer ik hem roep, hij heeft geen respect voor mij’. Of ‘hij blaft wanneer er visite komt, hij wil geen vreemden in zijn roedel toelaten’. Vaak hoor je de uitspraak :
mijn hond is dominant
Ook om problemen op te lossen denken eigenaren nog vaak dat ze dan ‘dominanter’ naar de hond toe moeten worden.
Om beter te begrijpen waarom dominantie vaak niet de oorzaak, maar ook niet de oplossing van probleem gedrag is, moeten we eerst even duidelijk maken wat we precies onder dominantie verstaan.
Dominantie is volgens het woordenboek overheersing. Dit betekent dat in een relatie tussen twee individuen het dominantie individu het andere individu in meer of mindere mate overheerst.
Wanneer er in de ogen van de eigenaar bepaalde problemen in het gedrag van de hond ontstaan, wordt dit vaak nog uitgelegd als zijnde dat de eigenaar niet dominant genoeg over zijn hond zou zijn, waardoor de hond ‘zijn eigen ding gaat doen’.
Vroeger wist men nog niet zoveel over het emotionele leven van dieren en ging men er, bijvoorbeeld bij honden, van uit dat zij altijd bezig waren zich een betere positie binnen hun roedel te verwerven. Wanneer een hond dan bepaald gedrag liet zien (gewenst of ongewenst), dan werd dit gedrag vanuit deze achtergrond verklaard.
De laatste jaren is er erg veel onderzoek verricht naar het emotionele leven van zoogdieren, en dus ook van honden. Gebleken is dat zoogdieren dezelfde emotionele basis systemen en drijfveren hebben als mensen. Denk hierbij aan gevoelens van angst, op zoek zijn naar iets, woede, gevoelens van paniek of verlies, spel, verzorging/sociaal gedrag, en voortplanting.
Nu we weten dat onze honden emotionele gevoelens hebben, kunnen we, in tegenstelling tot vroeger, veel van hun gedragingen van daaruit begrijpen en verklaren.
Omdat onze honden een rijk emotioneel leven hebben, en omdat dat de oorzaak van probleemgedrag vaak een emotionele basis heeft, is het logisch ook de oplossing van de problemen van daaruit te gaan zoeken.
Wanneer we bijvoorbeeld begrijpen dat onze hond blaft naar de visite omdat hij bang is van onbekende mensen, heeft het geen zin om dominanter naar de hond te gaan doen om hem te doen stoppen, ( bijvoorbeeld door hem boos naar zijn mand te sturen en hem streng aan te kijken en te zeggen dat hij stil moet zijn). Wanneer we weten dat hij dit gedrag vanuit angst laat zien, begrijpen we dat boos worden of hem wegsturen averechts zal werken.
Wanneer we de angst weg kunnen nemen bij onze hond zal hij dit gedrag niet meer laten zien, omdat dat niet meer nodig is voor hem.
Wanneer we werken aan oplossing van problemen door middel van dominantie, verbieden we de hond als het ware het gedrag te vertonen, zonder er bij stil te staan waarom hij dit nu eigenlijk doet. En misschien laat de hond het bedoelde gedrag daarna niet meer zien, maar we hebben voor hem de oorzaak van zijn gedrag niet opgelost. Dit uit zich misschien daarna wel op andere wijze. De hond is zich er in ieder geval niet beter door gaan voelen en we hebben niets voor zijn welzijn gedaan.
Wanneer we rekening houden met de gevoelens van de hond en uit willen zoeken en willen begrijpen waarom hij doet wat hij doet, kunnen we van daaruit ook naar een oplossing zoeken en het welzijn van de hond daarmee ook aanzienlijk verbeteren.
We krijgen dan een relatie met onze hond op basis van vertrouwen en wederzijds respect, in plaats van het opleggen van onze wil, zonder rekening te houden met wat de hond nodig heeft.
Heb jij vragen over het gedrag van jouw hond? Wil jij jouw hond echt begrijpen? Verder kijken dan een uitleg als 'hij is nu eenmaal dominant'? En wil je dat jouw hond zich anders gedraagt? Dan wil ik je van harte uitnodigen bij een gratis gesprek, waarin we samen kunnen bespreken wat jouw hond nodig heeft en hoe ik je hierbij zou kunnen helpen.
Wil je hier eens met mij over praten om te zien of ik je kan helpen?
Vraag een gratis gesprek aan!