“Ik probeer het eerst nog even zelf”. Dit is een uitspraak die ik soms hoor, wanneer ik mensen uitleg dat ik ze kan helpen bij het veranderen van gedrag van hun hond. En natuurlijk, dit kan een goed plan zijn. Wanneer jij inzicht hebt in het hoe en waarom van dit ongewenste gedrag van jouw hond. Wanneer jij weet welke emoties van jouw hond hierbij een rol spelen. En wanneer jij een plan en de kennis hebt hoe je deze emoties en het bijbehorende gedrag stap voor stap kunt ombuigen.
Maar wat nu als dit niet zo is. Wat nu als je al van alles geprobeerd hebt maar het is tot nu toe nog niet gelukt. Wat nu als je steeds opnieuw dingen probeert zonder het gewenste resultaat.
Ik begrijp dat het soms echt een hele drempel kan zijn om hulp in te schakelen om gedrag van jouw hond te veranderen. Mensen hebben allerlei argumenten om het nog maar even zelf te proberen. Ik heb zelfs een top 5 gemaakt van redenen die vaak genoemd worden:
Top 5 van redenen, die hondeneigenaren noemen, om maar géén hulp te hoeven inschakelen:
- “Ja maar, het is zo duur.”
- “Ja maar, ik wil het op mijn manier doen.”
- “Ja maar, ik wil het eerst zelf doen.”
- “Ja maar, ik ga het eerst alleen proberen.”
- “Ja maar, ik wil het op mijn eigen tempo doen.”
En weet je, na even doorvragen, blijken onder deze redenen vaak allerlei overtuigingen te liggen, die bij deze hondeneigenaren een rol spelen.
Ook hiervan heb ik een lijstje gemaakt:
Overtuigingen die je in de weg kunnen zitten en die je belemmeren om hulp te vragen:
- “Hulp nodig hebben is zwak, het is sterker om het zelf te kunnen.”
- “Ja maar, als ik deze hulp aanga, dan geef ik eigenlijk toe dat ik dit (nog) niet zo goed kan”. Mensen willen vaak onbewust hun eigen zelfbeeld beschermen. Zij willen niet denken of voelen dat wat ze doen misschien niet helemaal de juiste aanpak is.
- “Ik wil niet dat anderen weten dat ik hulp nodig heb bij de opvoeding van mijn hond.” Mensen willen graag dat het beeld dat anderen van hen hebben goed is. En hulp vragen kan soms voelen alsof anderen meer negatief over je zullen denken.
- “Ik ben bang dat het toch niet gaat werken. Alles wat ik tot nu toe probeerde hielp ook niet.” Hieronder zit de angst om het zelf niet te kunnen leren. Een gebrek aan zelfvertrouwen in je eigen honden-opvoedkwaliteiten. Of je bent bang dat je hond niet kan leren. Je onderschat misschien het leervermogen of aanpassingsvermogen van je hond.
- Je vindt het lastig om nu voor hulp te kiezen, want wat als dit ook niet lukt, wat moet je dan nog. Nu kun je altijd nog hoop houden: “ik heb nog niet echt alles geprobeerd”. Ook dit is eigenlijk een gebrek aan zelfvertrouwen en onvoldoende durf om nu echt die verantwoordelijkheid te nemen.
- Je schaamt je te veel voor het gedrag van jouw hond of voor jezelf.
Hulp vragen is geen teken van zwakte.
Hulp vragen is juist géén teken van zwakte. Het tegenovergestelde is waar. Hulp vragen levert anderen geen negatiever beeld van je op. Om hulp vragen is juist een teken van sterkte.
Hulp vragen betekent:
- Dat jij bereid bent in te zien dat je voor sommige dingen in je leven nu eenmaal een zetje in de rug nodig hebt.
- Dat je bereid bent om in te zien dat er bepaalde zaken verbeterd kunnen worden en dat jij de verantwoordelijkheid durft te nemen om hier alles aan te doen.
- Dat jij voldoende vertrouwen in jezelf en jouw hond hebt om in te zien dat het voor jullie ook anders en beter kan worden.
- Dat jij voor jouw hond en voor jouzelf bereid bent echt moeite te doen om een veranderingsproces in gang te zetten.
Hulp van iemand anders kan echt het verschil maken.
Wanneer je hulp inschakelt bij een proces van gedragsverandering van jouw hond, zal je merken dat deze hulp je onder andere helpt:
- Om blinde vlekken helder te krijgen. Je zit zelf midden in het gedrag van jouw hond en jou, en dus je zie bepaalde dingen niet. Dat geldt voor iedereen, en voor allerlei soorten gedragingen, niet alleen voor de opvoeding van je hond. Je weet niet wat je niet weet. Je doet bepaalde dingen omdat je ze nu eenmaal altijd zo doet. Je gaat uit van bepaalde veronderstellingen, bijvoorbeeld omdat andere hondeneigenaren het ook zo doen. Of omdat je nog onvoldoende weet over emoties bij honden en welke invloed deze kunnen hebben op hondengedrag. Om je blinde vlekken te benoemen heb je eigenlijk altijd anderen nodig.
- Als stok achter de deur. De weg die je te gaan hebt is misschien spannend of het maakt je onzeker. Je weet niet wat je gaat tegenkomen, hoe zal je hond reageren? Soms heb je gewoon even iemand nodig om op terug te vallen wanneer je hond zich anders gedraagt dan je verwacht. Of wanneer er onverwachte dingen gebeuren of als het even tegenzit.
- Om in te zien wat er mogelijk is voor jou en jouw hond. Je denkt misschien ‘ik wil wel geloven dat mijn hond zich anders kan gedragen, maar ik voel het nog niet’. Het kan je enorm helpen als er iemand is die weet wat er mogelijk is. Iemand die deze weg al meerdere keren gegaan is (door begeleiding van heel veel anderen). Iemand die weet hoe veranderingsprocessen bij honden werken. Iemand die weet wat er nodig is, die weet welke stappen er gezet moeten worden.
Om jouw hond zich anders te laten gedragen zal je samen met je hond dit proces in gang moeten gaan zetten.
Het is geen optie om je hond even uit te besteden aan een ander. Jij en jouw hond veranderen samen, jullie doorlopen dit proces samen. Er is sprake van een wisselwerking. Jouw hond leert zich anders te gedragen, en jij leert hoe je je hond hierin kunt begeleiden. Dit gaat je heel veel voldoening geven. Jij hebt de voldoening dat jij het zelf voor elkaar hebt gekregen, met de hulp die je nodig had om dit te kunnen bereiken. Hoe trots kun je na het doorlopen van zo’n proces straks op je hond zijn, als er veranderingen optreden. En hoe trots ben je dan op jezelf als jij degene bent die je hond hierin heeft begeleid.
Twijfel je nog of je hulp moet vragen? Vergelijk het dan eens met het leven van een topsporter. Een sporter sport zelf. Dat kan niemand anders voor hem/haar doen. Maar hij/zij kan het zeker niet alleen. De topsporter komt alleen maar zover met de juiste hulp en begeleiding om zich heen.
Hulp vragen betekent juist trouw blijven aan je zelf. Samen met een ander ontdekken wat er voor jou en jouw hond mogelijk is en wat jij zelf wel of niet kan en wil doen om dit te bereiken.
Zo ontwikkelen jij en jouw hond jullie eigen manier die wél gaat werken.
Kies de juiste hulp.
Zorg dus, áls je kiest voor hulp, dat je kiest voor de juiste hulp. Schakel iemand in die bij je past. Die dezelfde ideeën heeft over honden en honden-opvoeding als jij. Die een aanpak heeft waar jij je prettig bij voelt. Die voldoende kennis in huis heeft over hondengedrag, om het probleem echt te kunnen doorgronden en jou te kunnen helpen bij de oplossing. Die de juiste vaardigheden heeft om jou te kunnen ondersteunen en te kunnen coachen op een manier waar jij je prettig bij voelt. Waar jij je vragen aan durft te stellen en je twijfels mee durft te delen. Die jou de ruimte geeft om je eigen manier te ontwikkelen, zodat jij jouw hond op een goede manier kunt begeleiden. Die eerlijk durft te zeggen wat jij en jouw hond nodig hebben.
Kortom kies een deskundige waar jij je prettig en comfortabel bij voelt, waar je echt een klik mee voelt.
Als je hulp durft in te schakelen kan de ontwikkeling van jouw hond zo veel verder gaan en kunnen jij en jouw hond zoveel meer bereiken dan je nu voor mogelijk houdt.
P.s. zou je eens willen onderzoeken of ik diegene voor jou kan zijn waar jij die klik mee voelt? Degene die jij voldoende vertrouwt om samen dit veranderingsproces mee te doorlopen? We kunnen dit bekijken tijdens een gratis en vrijblijvend verkennend gesprek. Jij geeft aan waar je tegenaan loopt met je hond. Ik vertel jou hoe ik je zou kunnen helpen. We bekijken samen of die klik er is. Of jouw gevoel goed is bij de dingen die ik zeg. Of jij mij jouw vertrouwen schenkt om je te mogen helpen. En mocht dat zo zijn, dan zal ik er alles aan doen om heel zorgvuldig met dit vertrouwen om te gaan. Dan zal ik me volledig inzetten, om jou en jouw hond écht te helpen.
