“Kan jouw hond nu nog niet alleen zijn???”
Zeggen mensen uit jouw omgeving dit ook wel eens tegen jou?
Met zo’n ondertoon van: “pak het nou eens goed aan, zo moeilijk is dat toch niet.”
Of misschien krijg jij uitspraken te horen als:
“Je moet niet zo flauw doen, het ligt aan jouzelf dat jouw hond niet alleen kan zijn.”
Of
“Je verwent je hond veel te veel, hij/zij moet er maar gewoon aan wennen.”
Maakt jou dit onzeker? Ga je soms twijfelen of het niet echt aan jou ligt?
Waarom de ene hond meer moeite heeft met alleen zijn dan de andere, is niet altijd helemaal duidelijk.
De ene hond is van nature meer onzeker, de andere hond legt zich eerder neer bij bepaalde situaties, de volgende hond heeft al van alles meegemaakt in zijn leven. Er kunnen allerlei redenen en oorzaken zijn, waarom jouw hond alleen blijven moeilijk vindt.
Feit is dat het niet ligt aan dat jij te flauw zou zijn.
Dat jij meer moet doorpakken of iets dergelijks. Integendeel. Ondanks wat anderen ook tegen je zeggen, het feit dat jij voorzichtig bent is waarschijnlijk omdat jij heel goed aanvoelt dat jouw hond heel veel moeite heeft met het leren om alleen te zijn. Dat het bij jouw hond nu eenmaal niet zo makkelijk gaat, omdat jouw hond echt in paniek raakt wanneer hij of zij alleen gelaten wordt. En dat wil je niet voor je hond.
Dus pas jij je aan.
Je laat je hond zo weinig mogelijk alleen, zet je sociale leven op een lager pitje. Plant je afspraken om je hond heen en werkt met een oppas en dergelijke. En vervolgens krijg je commentaar:
“Je kunt met jou ook niets meer spontaan afspreken”,
“Hoezo kunnen we niet even samen weg?”.
Je voelt je schuldig naar je hond, en je voelt je schuldig naar je partner/familie/vrienden. Je zit in een spagaat.
Om hier op een goede manier uit te komen, is het belangrijk dat jij gaat ontdekken wat jouw hond nu eigenlijk zo moeilijk aan alleen blijven vindt. De ene hond hangt heel erg aan een bepaalde eigenaar, en denkt als het ware dat de wereld vergaat als jullie niet samen zijn, de andere hond vindt het vooral heel eng wanneer hij/zij er alleen voorstaat, maar zolang er maar iemand is (maakt niet uit wie), is het nog oké. De volgende hond vindt het niet zozeer spannend, maar is vooral erg gefrustreerd dat hij/zij niet mee mag als jij weggaat. Zo kunnen er allerlei zaken zijn die jouw hond lastig vindt aan alleen blijven. En je kunt je voorstellen dat het eerst helder moet worden wat er precies bij jouw hond aan de hand is, om je hond hier op een goede manier mee te kunnen helpen.
Daarnaast is het ook belangrijk, als jij dan aan de slag gaat om je hond te leren alleen te blijven, dat je dit doet op de manier die bij jouw hond past. Met de stapjes die je hond aankan en die hem niet angstig en/of gefrustreerd maken. Ook dat kan nog lastig zijn, omdat dit soms best een gepuzzel is en het steeds weer van je vraagt om goed naar je hond te kijken, stress-signalen tijdig te herkennen, enzovoorts.
Voor veel hondeneigenaren is dit een geworstel in hun eentje.
Als dit voor jou ook als een worsteling voelt, zoek dan hulp. Wanneer je begeleiding krijgt gedurende dit proces, gaat het vaak zoveel beter. Wanneer je een deskundig, geschoold en ervaren iemand hebt die met je meekijkt, met je meedenkt, je motiveert, ondersteunt en aanmoedigt. Waar je met je vragen terecht kunt en die je helpt de stapjes precies op maat te maken voor jou en jouw hond. Dan zal je merken dat het ineens wel gaat lukken. Dat waar je tijden geen uitweg zag, er nu echt weer licht aan het eind van de horizon gaat schijnen.
Ik wens jou en jouw hond een leven vol vrijheid!
Sylvia
P.S. Toevallig (nou, ja, niet helemaal natuurlijk 😊) begeleid ik heel veel hondeneigenaren tijdens dit proces 😊. Dus als je wilt kunnen we samen bekijken of ik ook jou en jouw hond kan helpen zodat je je geen zorgen meer te hoeven maken over je hond en zonder schuldgevoel van huis kunt gaan. Laten we samen in gesprek gaan en bekijken wat er mogelijk is.
