Sinds eind november woont Noesje bij ons. Een super lieve, vrolijke, ondernemende en actieve Beagle-pup. We zijn erg blij met haar, ze geeft ons leven weer wat meer kleur na het verlies van onze grote schat Pom.
Toch is een pup niet alleen maar rozengeur en maneschijn.
De eerste weken met haar vond ik best wel overweldigend…
Een nieuwe pup in ons leven voelt als een grote verantwoordelijkheid. Zo’n jong en onschuldig dier wil je koesteren en ervoor zorgen dat haar leven voorspoedig zal verlopen. Haar behoeden voor alles wat maar enigszins mis zou kunnen gaan. En uiteraard kan dat niet, maar het feit dat ik dat wel zou willen voelde zo in het begin zeker als een druk. Het maakte me wat labieler en kwetsbaarder dan normaal merkte ik.
En dan het feit dat heel je leven die eerste weken volledig in het teken staat van Noes. Heel leuk. Maar…. ook schipperen. Eten koken en daarmee stoppen omdat Noes moet plassen met als gevolg aangebrande nasi... Een zoom-consult met een klant onderbreken omdat Noes de tafelpoot wil opeten. Strijken en ondertussen heen en weer lopen of het nog goed gaat met Noes en haar nieuwe speeltje…. Mijn huis is nog nooit zo’n puinhoop geweest als tijdens die eerste weken met Noes.
En dan de avonden…. Noesje moe van de hele dag, en wij ook. Iedereen wil eigenlijk rust. Dat zijn dan net de momenten waarop een pup vaak moeilijk tot rust kan komen. Omdat alle indrukken van die dag nog verwerkt moeten worden. Zo ook voor Noesje. En hoe gedoseerd we haar ook in aanraking brengen met nieuwe dingen, de avonden waren in het begin toch vaak erg onrustig. Overal in bijten, heel druk spelen, wel willen slapen maar steeds weer overeind komen, geen rust kunnen vinden.
Een nieuwe pup heeft tijd nodig om te kunnen wennen aan zijn of haar nieuwe leven.
Wij als eigenaren hebben ook tijd nodig. Om onze pup te leren kennen, om een nieuw ritme te vinden, om samen een band op te bouwen.
Wat me ook weer erg opviel de eerste weken, was dat iedereen een mening heeft over hoe je met je pup moet omgaan. “Je pakt haar toch wel aan als ze in je handen bijt”. “Je moet het niet goedvinden dat ze zomaar op je schoot springt, dadelijk denkt ze dat ze alles kan bepalen”. “Laat jij haar voor je uitlopen? Jij moet zorgen dat jij de leider bent..” Echt, die oude ideeën over dominantie en leiderschap zitten nog steeds erg vastgeroest in onze maatschappij merkte ik weer. Ik hoorde zelfs voorbijkomen: “knijp haar in haar oren als ze niet luistert” en “leg haar op haar rug als ze iets niet doet wat ze niet mag”. Werkelijk, ik wist niet wat ik hoorde… Geven wij hondeneigenaren elkaar nog steeds dit soort adviezen?
Omdat ik weet dat dit soort adviezen niet helpend zijn, niet helpend voor onze honden maar ook niet voor onszelf, geef ik regelmatig mijn gratis live webinar ‘het gaat niet over leiderschap’.
Wil jij meer weten over hoe je jouw hond (of het nu een puppy of een volwassen hond is) goed kunt begeleiden in onze mensenmaatschappij en ervoor kunt zorgen dat jullie samen een fijn leven hebben? Meld je dan hier aan of via onderstaande button. Wil je eerst nog wat meer informatie over dit webinar? Klik dan hier.
