In gesprek met je hond

In gesprek met je hond….

Ga jij wel eens in gesprek met je hond? En dan bedoel ik écht in gesprek? Een gesprek waarbij je naar elkaar luistert en reageert op wat de ander zegt?

Denk je nu misschien wat praat die Sylvia nu voor onzin…. Mijn hond kan toch niet praten. En dat klopt, jouw hond kan niet praten door middel van woorden, maar jouw hond praat wel tegen je door middel van zijn ‘hondse communicatiemiddelen’.

Hondse communicatiemiddelen.

Eem van de manieren waarop jouw hond communiceert is door zijn lichaamshouding. De stand van zijn oren bijvoorbeeld, de houding van zijn staart en het verplaatsen van zijn gewicht. Maar bijvoorbeeld ook door zijn haren in zijn nek en op zijn rug. Jouw hond kan deze namelijk in bepaalde situaties overeind zetten. En heb je wel eens op de gezichtsuitdrukkingen van jouw hond gelet? Ook jouw hond kan zijn wenkbrauwen fronsen en bezorgd kijken. Ook jouw hond kan soms gespannen kaken hebben, of vanuit zijn ooghoeken kijken als hij iets spannends vindt. Als je goed naar het gezicht van je hond kijkt, zal je zien dat jouw hond heel veel verschillende gezichtsuitdrukkingen heeft.

Door op de lichaamstaal van jouw hond te letten kan er echt een wereld voor je opengaan.

Naast communiceren met zijn lichaam, communiceert jouw hond ook met zijn gedrag. Wanneer jouw hond iets spannend vindt bijvoorbeeld, dan blijft hij misschien wel stil staan, of wil hij de andere kant op. Of jouw hond gaat juist heel stoer gedrag vertonen, om de mogelijke dreiging af te schrikken.

Aan ons de taak om goed naar onze honden te kijken. Na te gaan wat ze bedoelen met hun gedrag.

Vaak is een gesprek tussen ons en onze honden éénrichtingsverkeer. Jij zegt tegen je hond wat hij of zij moet of mag doen. Jij bepaalt voor jouw hond wannéér hij dat moet doen, waar en op welke manier. En zeker, jij doet dat met de allerbeste bedoelingen. Daar ben ik echt van overtuigd. Maar wat nou als jouw hond iets anders wil dan jij? Of wanneer jouw hond te situatie toch wat spannender vindt dan jij had verwacht? Of minder leuk? Wat doe je dan? Luister je dan ook wel eens naar je hond?

Luisteren naar je hond.

Wanneer jij écht luistert naar je hond, dan pas jij je soms aan wat jouw hond wil. Of aan wat jouw hond kan. Dan moet jij soms jouw verwachtingen en plannen bijstellen. Jouw hond is geen robot die op commando alles doet zoals jij het wil. Jouw hond is een levend wezen, met eigen voorkeuren, verlangens en behoeften. Natuurlijk ben jij degene binnen jullie relatie die de grote lijnen moet bewaken. Die moet zorgen voor veiligheid en die een inschatting moet maken van de situaties waar bepaald gedrag wel of niet geoorloofd is. Maar het is heel fijn als jij daarbij kijkt naar jouw hond, als jij kijkt naar wat jouw hond wil en aankan.

Niet alle situaties zijn maakbaar.

Als jouw hond niet van zwemmen houdt, dan gaat hij dat niet leuk vinden omdat jij dat graag wil. Jouw hond heeft zijn eigen voorkeuren. Hoe jouw hond in elkaar zit, weet je niet wanneer hij pas in jouw leven komt. Daar kom je gaandeweg jullie leven samen achter. En misschien zou je soms willen dat jouw hond net wat anders in elkaar steekt. Maar geldt dat niet voor elke relatie? Ik houd heel erg veel van mijn man en we hebben het echt goed samen, maar op bepaalde punten had ik liever dat hij anders was. Geen reden om hem te veranderen. Wel iets rekening mee te houden en soms compromissen te sluiten. En zo geldt het ook voor ons en de relatie met onze honden. Probeer echt te kijken naar wie jouw hond echt is. Probeer zijn communicatiesignalen op te pikken en hierop gepast te antwoorden. Zodat jouw hond zich ook gehoord en begrepen voelt. Want is dat niet iets wat wij allemaal willen binnen een relatie met iemand anders?