Farro: wennen aan andere honden.

Het verhaal van Farro. 

 Heel vaak vertel ik de verhalen van de honden in mijn begeleidingstrajecten. Heel vaak zijn dit verhalen met een positieve afloop. Niet altijd zijn we tijdens het begeleidingstraject helemaal op het eindpunt van het veranderingsproces, maar altijd zijn er een hoop stappen in de goede richting gezet. Wanneer het eindpunt nog niet bereikt is, weet de hondeneigenaar wat er nog moet gebeuren en hoe hij of zij dat kan doen.

Dit verhaal loopt helaas anders...

Het verhaal van Farro is een ander verhaal. Kees, de eigenaar van Farro, was het traject gestart om Farro te leren anders om te gaan met de honden die zij tijdens hun wandelingen tegenkwamen. Kees zou namelijk gaan verhuizen, met naast zijn nieuwe huis een prachtig losloop gebied voor honden. Kees gunde het Farro dat hij in zijn nieuwe omgeving los zou kunnen lopen met andere honden en met hen contact zou kunnen maken.

In het verleden maakte Kees samen met Farro veel aangelijnde wandelingen, maar Farro liep alleen los wanneer er geen andere honden in de buurt waren. Met zo’n mooi losloop gebied in het vooruitzicht, wilde Kees voor Farro graag dat hij hier ook los zou kunnen lopen. Vandaar dat Kees samen met Farro voor het begeleidingstraject koos.

Farro positieve associaties laten opdoen met andere honden.

We zijn het traject gestart met het maken van aangelijnde wandelingen waarbij we andere honden tegenkwamen. Als eerste zijn we gaan werken om Farro een positieve associatie te geven op het zien van andere honden. Zodat hij in plaats van onzeker te worden, een goed gevoel zou krijgen wanneer hij andere honden zag. Van daaruit was het de bedoeling te gaan werken aan ook los contact met andere honden.

Helaas heeft dit niet zo mogen zijn. Nadat Kees en Farro verhuisd waren, bleek dat Farro gezondheidsproblemen had. Toen het tijdens onze afspraak opviel dat Farro zo enorm veel plaste, of beter gezegd aanstalten maakte om te plassen maar er eigenlijk nauwelijks wat uitkwam, heeft Kees meteen een afspraak bij de dierenarts gemaakt. Helaas had de dierenarts geen goed nieuws. Farro was ernstig ziek en moest korte tijd later ingeslapen worden.

Dit verhaal is dus geen verhaal met een positieve afloop. Dit verhaal is wel een eerbetoon aan Farro, de dappere hond, die ondanks zijn lichamelijke problemen, zo zijn best deed zijn angst voor andere honden te overwinnen.

Wat Kees zegt over mijn begeleiding met Farro:

"Ik heb met Farro  in onze vorige woonplaats niet voldoende gelegenheid gehad om hem los te laten spelen met andere honden. Hij is enkele keren aangevallen en daardoor erg alert gaan reageren op andere honden. In onze nieuwe omgeving wilde ik hem met Sylvia's hulp introduceren, zodat hij daar een goede  start kon maken in de omgang met andere honden. 

Ik ben door de begeleiding van Sylvia tot het inzicht gekomen dat Farro eigenlijk pas goed met andere honden overweg zou kunnen als hij zelfverzekerder en ontspannen was. Wandelen aan de lange lijn zou daar aan bij kunnen dragen. Ik heb vervolgens dagelijks enkele wandelingen aan de lange lijn gemaakt. Farro vond dat leuk, maar was nog niet helemaal ontspannen. Helaas hebben we dit traject niet af kunnen maken.

Ik vind begeleiding in trajectvorm prettig. Op deze manier ben je in de gelegenheid om direct advies te krijgen op je eigen handelen of dat van de hond. Daarnaast kun je cases inbrengen uit de dagelijkse praktijk en er direct mee aan de slag gaan. Ik kreeg ook voor mij nieuwe inzichten in een andere manier van een hond opvoeden. Ik liet me nog leiden door achterhaalde theorieën over opvoeden.

Ik vind Sylvia's positieve benadering een eyeopener. Zij zet het welbevinden van de hond voorop. Ik vind het ook fijn om bevestiging te krijgen dat je het goed doet of dat je mag vertrouwen dat het jou en je hond gaat lukken.

Ik zou andere hondeneigenaren dit traject aanraden vanwege de positieve benadering; het doel is een gelukkige hond;  je kunt op deze manier nieuwe inzichten opdoen; je krijgt tips en tricks om bepaald gedrag aan of af te leren; Sylvia is flexibel in tijden en oplossingen.

Het leukst van Sylvia's begeleiding vind ik dat je op een ontspannen manier met je hond aan de slag gaat. Je krijgt concrete handvatten om mee te werken. Je wordt bevestigd dat je het goed doet en krijgt vertrouwen dat het goed zal komen met je hond."

Wat ontzettend triest dat het verhaal van Farro op deze manier moest eindigen.